Na acht prachtige seizoenen stop ik als teammanager van FC Burgum 1 💙
Acht seizoenen lang. Twee bij BCV 1, zes bij FC Burgum 1. In die periode heb ik als leider en teammanager 251 wedstrijden meegemaakt en hield ik alles bij in mijn tablet, van schoten op doel tot het aantal keren dat we buitenspel stonden, want ja van statistieken hield ik enorm. In totaal werkte ik met 77 verschillende spelers, behaalden we 437 punten (133x winst, 38x gelijk, 80x verloren), en was ik er bij álles bij, op slechts zes wedstrijden na. En eerlijk gezegd: ik zou het zó weer overdoen.
In 2017 begon ik als leider bij BCV, maar in de loop der jaren groeide die rol uit tot volwaardig teammanager van FC Burgum 1. Alles wat ik deed, deed ik voor de mensen binnen het team. De staf en spelersgroep waren altijd mijn drijfveer. Zij verdienden het om volledig ontzorgd te worden, zodat ze zich konden focussen op presteren. Het was voor mij vanzelfsprekend om net dat stapje extra te zetten. Of dat nou ging om iedereen perfect in de kleding zetten, alle materialen regelen of het tot in de puntjes voorbereiden van de spullen voor wedstrijden. Oh, en als er gewonnen werd? Dan stond er natuurlijk een goed gevulde pot met drop en snoepjes klaar als beloning!
Ook de social media heb ik van 0 tot 100 opgebouwd, eerst bij BCV en later bij FC Burgum. Het betekende elke week weer een aankondiging, een matchday-poster, een video of foto van de opstelling, het bijhouden van Twitter en Instagram en het maken van een eindstand-poster. Mooi om te zien dat er heel veel teams dit nu zelf ook doen via hun eigen Facebook en/of Instagram pagina.
Bij de start van FC Burgum keek ik naar de gifjes van Ajax en dacht: “Dat kan ik ook.” Na een paar keer lukte dat, en al snel waren we een echte trendsetter binnen het Nederlandse (amateur)voetbal als het om Instagram-gifjes ging. De gifjes werden gebruikt in verhalen, verspreidden zich razendsnel en kwamen zelfs bij bekende personen terecht. Zo dook het gifje met de helm van Harmen een keer op bij Formule 1-coureur Alexander Albon. Binnen no-time stonden we qua views tussen de top van het Nederlandse voetbal. Zes jaar later zijn de gifjes bij elkaar meer dan 250 miljoen keer bekeken. Daarmee houden we heel wat profclubs onder ons. Alleen clubs als Ajax, PSV, Feyenoord en AZ staan nog boven ons.
Een achtbaan vol hoogtepunten (en een paar diepe dalen)
Er zijn zoveel momenten die me altijd bij zullen blijven. Het absolute hoogtepunt was het ongeslagen kampioenschap in de tweede klasse in seizoen 2022/2023. Wat een seizoen, wat een groep, en wat een prestatie om in zo’n competitie zonder nederlaag kampioen te worden.
In dit seizoen werd mijn gekte van alles regelen compleet. Er móést veel vuurwerk komen en een cameraploeg tijdens onze kampioenswedstrijden mocht ook absoluut niet ontbreken. En wat een beelden en filmpjes heeft dat opgeleverd. Als ik die terugkijk en eraan terugdenk, krijg ik weer kippenvel.
We organiseerden met onze selectie ook twee volledig zelf opgezette trainingskampen. Eentje naar Mallorca en eentje naar Alicante. Buiten het veld net zo belangrijk als op het veld. Daar werden prachtige herinneringen gemaakt. Ik ben er trots op hoe we dat als groep met elkaar hebben neergezet.
We speelden elk jaar ergens voor: promotie, kampioenschap of handhaving via de nacompetitie. Alleen het laatste seizoen niet. Dat voelde anders, maar zelfs dan bleef de motivatie om het maximale eruit te halen.
Ook buiten het veld hebben we als groep veel betekend voor de club. Online bingo’s en loterijen die we onder andere organiseerden met een aantal stafleden en spelers leverden samen meer dan 30.000 euro op voor FC Burgum. Acties waar niet alleen de club van profiteerde, maar die ook zorgden voor saamhorigheid en verbinding.
Toch kwam er vanuit andere teams soms de vraag: “Waarom krijgt het eerste zoveel? Waarom is er overal zoveel aandacht voor het eerste en niet voor ons?” Maar dat heeft maar met één ding te maken. Wij als team hebben ons overal voor ingezet. Tientallen uren per week bezig zijn met het team en de club, in welke vorm of rol dan ook. Mijn woorden aan iedereen die dit liet horen waren en zijn steevast: “Zorg er nou eerst voor dat je er zelf alles uithaalt, binnen je eigen team en met je eigen mensen, voordat je je mond opendoet richting het bestuur of commissies binnen de club.”
Dankwoorden uit het hart
Mijn verhaal als leider begon eigenlijk al in 2011 bij BBC D1, samen met Willem. Daar zette ik mijn eerste stappen in het begeleiden van een team met spelers als Harmen en Merijn, die nu, jaren later, nog steeds in het eerste elftal spelen. We gingen destijds zelfs met dat team naar een toernooi in Hasselt in België. Mooi hoe sommige cirkels zich sluiten.
Ik wil alle spelers en stafleden van BCV 1 en FC Burgum 1 bedanken voor de samenwerking, het vertrouwen en de mooie herinneringen. Maar er zijn een paar mensen die ik in het bijzonder wil noemen.
Jasper Bouma, jij legde de basis voor dit hele avontuur. In 2017, na onze trip naar Londen die ik toen van A tot Z had geregeld, vroeg jij me: “Zou jij niet leider bij BCV willen worden nu Meindert ermee stopt?” Je zag iets in mij wat ik zelf nog niet echt doorhad. Dankzij jouw vertrouwen begon dit fantastische avontuur en daar ben ik je eeuwig dankbaar voor. Hoe mooi ook om dit dan samen met jou ook weer af te sluiten en er een echte vriendschap aan over te houden.
Jurjen Douwes, zonder jou was ik nooit de leider geworden die ik nu ben. Je leerde me alles. Van het klaarleggen van kleding tot aan hoe je een kleedkamer achterlaat zoals je hem zelf graag aantreft en hoe je met mensen omgaat. Jij stond voor kwaliteit en discipline, maar ook voor humor en rust. En Betty Douwes, ook jij verdient een groot dankjewel voor al die keren dat ik de was kwam brengen of halen. Twee keer per week, acht jaar lang. Altijd lief, altijd behulpzaam. Ik waardeerde het enorm. Oh, en ik kom zeker nog eens langs voor die pannenkoek of dat bord bruine bonen. Want ik was op zaterdagavond natuurlijk steeds te laat om mee te eten.
Roeland, Arjen, Jacob, Merijn en Harmen, met jullie heb ik de volle acht jaar meegemaakt. Dat is iets unieks. Met ieder van jullie heb ik altijd heel fijn samengewerkt. Dank voor het vertrouwen, de inzet en de band die we samen hebben opgebouwd. Roeland heel veel plezier met je voetbalpensioen, wel verdiend na 13 jaar lang er alles voor over te hebben gehad om elke week weer te presteren in het eerste! Arjen, Jacob, Merijn en Harmen, heel veel succes in de komende jaren!
Henk Konings, onze hoofdtrainer in de eerste drie jaren bij FC Burgum. Henk, jij was meer dan een trainer. We hebben samen veel meegemaakt en ik denk met veel warmte terug aan de samenwerking en onze bijzondere band. Jouw manier van leidinggeven en communiceren heeft veel indruk op me gemaakt. En sorry dat je om mij een nieuwe telefoon moest kopen vanwege de lading aan berichten, foto's en videos die ik week in, week uit naar je toestuurde. Veel succes in de nacompetitie en daarna samen met Greetje lekker genieten van een welverdiend trainerspensioen na een carrière van 25 jaar!
Gerrit Hoekstra, onze assistent-teammanager. Een prachtige kerel! Geweldig om Gerrit er bij te hebben in deze groep, want zijn aanwezigheid zorgt zovaak voor een positieve afleiding voor wat er in het alledaagse voetbal gebeurt. Ook met hem mocht ik acht seizoenen lang samenwerken en ook dat had ik echt niet willen missen! Mijn allermooiste moment met hem? Dat was absoluut het moment bij het verlies in de nacompetitie van BCV thuis tegen Drenthina. Iedereen enorm teleurgesteld natuurlijk, maar Arjen zat er het meest doorheen. Hij zat huilend op een stoel in de verzorgingsruimte met een handdoek over zijn hoofd, ontroostbaar. Totdat Gerrit kwam, zijn hand op het hoofd van Arjen legde en zei: "It komt wol goed jonkje!"
En tot slot Willem Vlietstra, mijn vaste kompaan, mede-teammanager en vriend. Wat begon als een vraag, “Wil je me helpen als teammanager?”, groeide uit tot een vriendschap die niet meer weg te denken is. Zonder hem had ik dit allemaal nooit zo kunnen doen en niet vol kunnen houden. Samen wilden we elk jaar een stap verder zetten en het nóg beter doen. Shirts ophangen aan kledinghangers, naambordjes in de kleedkamer, het opzetten van een harde kern met de trommel, de sfeerteams voorafgaand aan de thuiswedstrijden, niets was te gek als het de beleving voor de spelers verbeterde. Nog een heel bijzonder iets wat we samen gedaan hebben was de hooghoud challenge in de coronatijd. Wij met zijn tweeën soms tot diep in de nacht aan de telefoon om maar weer nieuwe dingen te verzinnen en de challenge in goede banen te leiden. Oh en dat is nog maar een kleine greep van wat er allemaal werd gedaan. Wat wij samen hebben opgebouwd is uniek en zal me altijd bijblijven.
Meer dan voetbal
Deze acht jaren waren voor mij veel meer dan voetbal alleen. Het waren jaren van vriendschap, groei en levenservaring. Ik heb mensen leren kennen voor het leven, geleerd om met verschillende situaties om te gaan en mezelf ontwikkeld op manieren die ik vooraf nooit had kunnen bedenken. Het gevoel van verbondenheid binnen een groep, het doorzetten in moeilijke tijden en het vieren van kleine én grote successen, dát neem ik voor altijd mee.
Het is mooi geweest. Na zoveel tijd en energie in de club en het team te hebben gestoken, en ja, vooral in het begin waren er weken bij dat ik er gerust 40 uur mee bezig was, is het nu tijd voor een nieuw hoofdstuk. Ik ga me de komende tijd meer focussen op mijn eigen bedrijf en kijken hoeveel meer ik daar nog uit kan halen.
FC Burgum zit in mijn hart en dat zal altijd zo blijven💙
Geschreven door: Eddie Sprietsma