Suawoude en FC Burgum doen aan klantenbinding
Zaterdagochtend (3 juli) ging FC Burgum JO-11 op visite in Suwâld om het daar op te nemen tegen de JO-11 van het plaatselijke Suawoude. Dat soort derby’s is in deze fase aan de orde van de dag en dus genoeg reden om te gaan kijken. Voetbal op dit leeftijdsniveau is altijd een genoegen om naar te kijken weet ik inmiddels uit langjarige ervaring. En, niet onbelangrijk, in Suwâld is de koffie altijd heet en sterk. Dat heeft niets met voetballen te maken, maar op zo’n vroege zaterdagmorgen is het mooi meegenomen. En ook wat dat voetbal betreft word ik niet teleurgesteld, beide ploegen maken er een pittig en aantrekkelijk duel van dat het aanzien meer dan waard is. Geen ingewikkelde tactische concepten, geen coaches die elke beweging ‘vóór zeggen’, maar twee teams die alles uit de kast halen en die daarbij een opmerkelijke discipline aan de dag leggen waar vele seniorenteams een punt aan kunnen zuigen. De scheidsrechter, met andere woorden, hoeft maar zelden zijn gezag te laten gelden, hij is meer spelleider dan referee en dat maakt dit soort ontmoetingen tot een feestje, niet alleen voor de spelers, maar ook voor de toeschouwers. Dat zijn er maar een handjevol, maar dat doet niet ter zake.
Eerste helft
Het is boven verwachting prima weer als ik op deze tamelijk vroege zaterdagochtend naar Suwâld rij. Ik neem als ik genoeg tijd heb en meestal is dat zo, langs wat wij it Djippe Gat noemen, de officiële naam is de Wijde Ee, u weet wel van ‘water in Friesland’. Daar is een zeilschool gevestigd en daar is het behoorlijk druk. Jelmer Bloembergen, de uitbater van dat geheel, staat langs de kant van de weg en ik stop even om te vragen wat er hier loos is. Het blijkt een zeilwedstrijd te zijn. “Kinst wol efkes komme te sjen”, word ik uitgenodigd. Maar ik heb nu geen tijd, ik heb een ander programma, maar ik beloof morgen, zondag, even langs te komen. Dat wordt een memorabele ochtend, maar dat weet ik nu nog niet. Ik rij door naar Suwâld en ook daar is het druk, ik moet zoeken om een plekje voor mijn auto. Geen officiële ontvangst, daar doen ze hier niet aan, maar je voelt je hier altijd welkom, ze zijn blij dat je er bent. En, er is koffie, als ik alle aangeboden ‘bakjes’ zou accepteren heb ik voor een weekend genoeg. De wedstrijd waar ik voor kom staat op het punt van beginnen, het betreft hier de O-11 teams van thuisclub Suawoude en de gasten van FC Burgum. Er is zoals gebruikelijk ook ‘omsittend laach’, al is het niet echt druk. FC Burgum wordt getraind door een oude bekende, wat heet, Fokke Linting heeft vroeger op de Stins in Burgum in de klas gezeten waar ik voor stond. En dan leer je elkaar wel kennen natuurlijk. “Ik mei my der eins net mei bemouie”, aldus Fokke, “dy twa jonges oan de oare kant binne de lieders, ik bin de trainer, dus ik sil besykje om my stil te hâlden.” Dat kon wel eens een toer worden bedenk ik mij, Fokke kennende. Maar hij doet zijn best en ‘dat stiet him te priizgjen.’ Als de scheidsrechter van dienst de wedstrijd op gang heeft gefloten, ontwikkelt zich een duel waarin FC Burgum aanvankelijk de wat betere ploeg is, in die zin dat de gasten meer aan de bal zijn en zich ook de meeste en de betere kansen creëren. Maar de defensie van de thuisclub herbergt een paar spelers van het type ‘over my dead body’ en bovendien staat er een keeper tussen de palen waarvan een scout het water in de mond zou lopen. Ik zie in het al genoemde ‘omsittend laach’ geen onopvallende types met een opschrijfboekje, maar ze missen wel wat. Deze jonge doelman heeft eigenlijk alles in huis wat een keeper moet hebben. Hij is atletisch, lenig, onverschrokken en heeft een formidabele uittrap in de benen. Maar het belangrijkste is dat hij vrijwel niet te passeren is. Wat de gasten ook proberen, telkens vinden ze die Suwâldster doelwachter op hun weg. FC Burgum is dus wel de sterkere ploeg, maar de gasten slagen er vooralsnog niet in dat overwicht in treffers uit te drukken. Het blijft dus in dit eerste hoofdstuk bij 0-0, verrassend, maar zeker niet onverdiend. Wat de Burgumers in feite missen is een echte Spielmacher, een regisseur die het spel maakt, die de lijnen uitzet. Maar misschien kun je dat ook nog niet echt verwachten van jongens van deze leeftijd. Trouwens, voetballen ze kunnen ze allemaal, want hoewel de gasten een optisch overwicht hebben, de thuisclub laat bepaald niet over zich heenlopen. Fokke Linting, hij staat bijna naast mij, krijgt al in de rust de ‘goede raad’ om ‘dat keeperke te keapjen’. Zijn antwoord is duidelijk: “Wy ha foarige wike al in keeper kocht yn de Geast.”
Tweede helft
Nu het bij de rust nog altijd 0-0 staat, verwacht ik een spannende tweede episode eerlijk gezegd. Ik word niet teleurgesteld. Het is FC Burgum dat opnieuw probeert om het initiatief naar zich toe trekken en dat lukt zo nu en dan ook. Maar de thuisclub is duidelijk niet van plan om meteen de duimen te leggen, met andere woorden, om zich al te gemakkelijk gewonnen te geven. Maar we zijn een kleine tien minuten bezig als die goal die eigenlijk in de eerste helft al in de lucht hing, eindelijk valt. Het is een fraaie treffer, het resultaat van een knappe aanval over meerdere schijven. De afrondende venijnige schuiver is de Suawoude doelman te machtig: 0-1. Dat betekent dat de thuisclub nu met alle macht moet proberen om op gelijke hoogte te komen. En daar zijn de Suwâldsters een paar keer dichtbij, maar de FC Burgum-doelman capituleert niet. Het blijft even attractief als spannend, zeker omdat de FC er niet in slaagt de voorsprong uit te breiden. Het blijft dus bij die 0-1 en dat betekent een zonder meer verdiende zege voor de gasten. Al had niemand wat te klagen gehad als er een remise op het virtuele scorebord had gestaan na afloop. Het is Fokke Linting die met een cadeautje naar huis gaat. Niet omdat het door hem getrainde team heeft gewonnen, maar als blijk van waardering van datzelfde team voor het werk wat hij dit hele seizoen, nou ja héle, heeft verricht. Een fraai gebaar waar de ontvanger terecht blij mee is. Ik heb een hartstikke leuke wedstrijd gezien: voetbal zoals voetbal bedoeld is.
Tekst en foto’s: Binne Kramer
